Ruim een jaar geleden lanceerde ik een website: mijn eigen website. Een website waarop ik verhalen wilde publiceren en enthousiast ging bloggen. Ik begon voortvarend; ik postte zeker tweewekelijks een update met het wel en wee over mijn startende schrijfcarrière. Ik kreeg volgers, enthousiaste mensen die zelfs reageerden op mijn werk. De likes op Facebook volgden en zelfs op Twitter werden mijn posts gedeeld. Een vliegende start die iedereen wel wilde maken.
Toen kwam de klad er een beetje in. Het werd winter, voorjaar, zomer, herfst en alweer winter. Daar zijn we nu aanbeland. Nu denk je misschien: Oh nee! Ze gaat stoppen met schrijven! Ze heeft geen zin meer. Ze heeft geen tijd! Is Netflix misschien de boosdoener?
Maak je geen zorgen! Ik ga niet stoppen (ik schrijf zeker maandelijks aan mijn boek), ik heb nog steeds zin (het kost wel tijd om tijd te maken met twee kleine mannen in huis en mijn baan en Guido en mijn sport...), de tijd wordt inderdaad gebruikt voor andere zaken (ook voor schrijven). Maar... Er is er wel een ding dat soms roet in het eten gooit: Netflix (toch wel). Ik leg het uit.
Netflix: een fantastisch, maar o zo tijdrovend fenomeen. Guido en ondergetekende zijn fan! House of cards, Homeland, Breaking bad, The Bridge en The Killing. Zomaar een greep uit door ons gekeken series. Stuk voor stuk aanraders. Wat is het probleem dan? Ik zie eigenlijk geen probleem, want we doen iets wat we leuk vinden. Maar, het kost wel tijd. Tijd die ik normaalgesproken zou kunnen besteden aan het bijhouden van mijn blog en het schijven aan mijn boek, wordt nu ingenomen door het Netflixen. Omdat we niet elke keer een week hoeven te wachten op de volgende aflevering, zijn wij inmiddels ervaren binge-watchers geworden. De kinderen op tijd op bed en kijken maar!
Nu ben ik op een punt dat er keuzes moeten worden gemaakt. Mijn lieve vriendin uit Egmond attendeerde me op het feit dat mijn laatste blog dateert van 15 mei. Daarnaast schreef ze in haar zelfgemaakte kerstkaart (mooi hoor ;-)) dat ze benieuwd was naar mijn boek. Ik had immers in een eerder blog vermeld dat het afronden van mijn boek stond gepland voor het eind van het jaar. Het jaar 2015 welteverstaan. Iets te optimistisch van mijn kant, maar ik kan wel zeggen dat ik redelijk op weg ben. Ik ben op de helft. Op de helft? Maar het schrijven van een aantal bladzijden per dag moet kunnen toch? Dan had het toch wel klaar kunnen zijn? Voor een deel is dat waar. Voor een deel niet.
Mijn baan, twee lieve kereltjes, een man die zo nu en dan ook aandacht wil, hardlopen en niet te vergeten Netflix, kosten de hoognodige tijd. Na het lezen van diverse publicaties van schrijvers is het me duidelijk geworden dat je schrijven niet zomaar even tussendoor doet. Mensen die er daadwerkelijk hun beroep van hebben gemaakt hebben een groot deel van de dag de tijd om te schrijven, maar hebben ook te maken met deadlines en afspraken die zijn gemaakt met uitgevers. Die heb ik niet. Ben ik nu op zoek naar excuses? Nee. Ik ben realistisch. Daarnaast ben ik al drie keer helemaal opnieuw begonnen met mijn verhaal, omdat ik niet tevreden was. Maar, ik kan je nu wel zeggen dat ik lekker op stoom ben. Dus A.Z. uit E. ik beloof je plechtig: mijn boek komt er! En jij bent de eerste die het hoort als het af is. Bedankt voor je stimulans. Je mag me vaker helpen herinneren dat er daadwerkelijk mensen zijn die benieuwd zijn wat ik schrijf. Houd me scherp en blijf dat doen. Het wordt gewaardeerd.
Laat een bericht achter - aantal berichten: 0
naam | |
website | |
bericht | |
Schrijf zes in cijfers: | |