Eerste bladzijden van mijn boek
Ann steekt de sleutel in de voordeur, draait hem een keer rechtsom, voelt de klik, trekt de deur lichtjes naar haar toe en opent de deur. Warm zonlicht schijnt vriendelijk de lichte hal binnen. Kleine stofdeeltjes dwarrelen door de lucht. De geur van schone was prikkelt haar neus. Ze snuift flink en inhaleert de heerlijke lucht van fris gewassen kleding. Ze bukt, grist de post van de deurmat, werpt een vlugge blik door de poststukken en loopt de woonkamer binnen. Een strakke, maar ook gezellige woonkamer die netjes is opgeruimd.
Als ze ergens een hekel aan heeft dan is dat wel een zooiig huis met overal losse prullaria. Marc heeft daar minder last van en kwakt zijn spullen meestal gewoon van zich af. Dit tot ergernis van Ann; wat vervolgens vaak leidt tot nietszeggende conflictjes.
Ze gooit de post op de tafel, pakt een longdrinkglas uit een keukenkastje, laat de kraan een aantal seconden lopen en vult het glas met koud water. Ze schuift een keukenstoel naar achteren, zet het glas rustig op tafel en gaat zitten. Met uiterste precisie neemt ze de post door. Reclame, reclame, reclame. Haar oog valt vervolgens op een poststuk dat gericht is aan haar man. Met een krullerig handschrift staan zijn adresgegevens er keurig opgeschreven. Haar interesse is gewekt, maar ze maakt de post niet open. Marc en zij zijn dan wel getrouwd; toch vindt ze het niet netjes om persoonlijke post open te maken. Ze legt het poststuk op het aanrecht en veegt de reclamefolders bij elkaar. Die gooit ze vervolgens in een papierbak die in het hoek van de kamer staat. Het wordt tijd voor zo’n sticker op de deur, want meestal belanden de folders ongezien in de container.
Ann trekt haar schoenen uit, zet ze keurig naast elkaar onder de salontafel, ploft op de bank en pakt haar favoriete tijdschrift. Heerlijk, een moment alleen, denkt ze. Die momenten zijn schaars met een puber en nog twee kleine kinderen die veel aandacht vragen en een man die graag op zijn wenken wordt bediend. De meisjes zijn nog op school en Marc is voorlopig nog aan het werk. Ann heeft al vakantie. Ze werkt op een middelbare school als docent Nederlands. De scholen in het voortgezet onderwijs hebben vandaag vakantie gekregen, Mirthe ook en de basisschoolleerlingen moeten nog een week naar school voordat ook zij kunnen genieten van de zomervakantie. Mirthe wilde graag de vakantie inluiden door vanuit school bij een vriendin te crashen (zoals zij dat noemen) en daarna daar te logeren. Ze heeft nu nog bijna twee uur voordat ze Jannah en Isa uit school moet halen.
Ann is inmiddels al meer dan acht jaar getrouwd en al bijna dertien jaar samen met Marc. Marc is het beste dat haar is overkomen. Dat zegt haar moeder nog steeds en ze is dan ook gek op haar schoonzoon die ze betitelt als: de zoon die ze nooit heeft gehad. Ze is gek op Marc en Marc op haar. Marc zijn ouders zijn heel andere types. Wat Marc niet vindt bij zijn ouders, vindt hij bij de ouders van Ann. Het werkt perfect.
Laat een bericht achter - aantal berichten: 0
Bent u de eerste die reageert?
Laat een bericht achter
| naam | |
| website | |
| bericht | |
| Schrijf vijf in cijfers: | |