Hoofdstuk 3

maaike ruijsch maaikeschrijft 1

Ann staat in een warme keuken tomaatjes te snijden die bestemd zijn voor een zomerse  salade die ze aan het maken is. Ze heeft besloten dat er vandaag wordt gebarbecued, aangezien het een warme zomeravond is en ze geen zin heeft om in lang in de keuken te staan. De kinderen zijn het met haar eens en zijn aan het helpen om fruitspiesjes met marshmallows te maken voor op de barbecue. Jannah is nog altijd mopperig en snauwt Isa af als ze het volgens haar niet goed doet. Isa zet het op een brullen en houdt zich stevig vast aan haar moeder.
"Verdorie Jannah, nou is het afgelopen! Ik ben er klaar mee dat je de hele middag als een chagrijn door het huis loopt. Ik vind nou dat je wel weer gewoon kunt doen. Anders ga je maar naar je kamer en eet je maar niks."
Ann is het gezeur duidelijk zat. Ze kijkt haar dochter met een boze blik aan en wacht op antwoord.
"Oke, sorry mam, ik stop met mopperen. Wanneer komt papa thuis?"
Jannah steekt het laatste stukje fruit aan een sateprikker en legt de laatste spies in de schaal. Ze loopt naar de kraan, wast haar handen en sommeert Isa dit ook te doen. Isa is volgzaam en als Jannah vervolgens zegt dat ze nog even buiten wil spelen met haar zusje, lopen ze gezusterlijk de tuin in om te spelen in de zandbak.

De meisjes hebben niet in de gaten dat Marc de voordeur binnenloopt. Hij stapt de kamer binnen, kust zijn vrouw en kijkt vertederd naar zijn dochters. Isa merkt hem als eerste op.
"Papa!" En ze rent meteen naar binnen om Marc in de armen te springen.
"Dag lieve schat! Was je lekker buiten aan het spelen met je zus? Heb je een leuke dag gehad op school?" Isa hangt als een aapje aan haar vader en geeft hem kleine kusjes. Jannah sjokt inmiddels ook naar binnen en begroet haar vader wat koeler. Marc geeft haar een knuffel en vraagt ook aan haar of ze het leuk heeft gehad.
"Laten we het daar maar niet over hebben," zegt Ann.
"Hoezo?" Marc kijkt zijn vrouw verbaasd aan.
"Komt wel. We gaan nu eten. Je bent al erg laat. We hebben honger."
"Ja papa, we hebben honger. Kijk, ik en Jannah hebben spiesjes gemaakt. Wil je er ook een? Dat mag hoor; we hebben er genoeg, kijk maar." Isa straalt als ze haar vader laat zien wat ze heeft gemaakt. Jannah is inmiddels naar buiten gegaan en heeft zich geïnstalleerd op een tuinstoel. Ann loopt vervolgens met de salade en een schaal met vlees naar buiten.
"Kom, we gaan lekker eten. Hoe was je dag?" Ann kijkt haar man liefdevol aan.
"Laten we het daar maar niet over hebben," zegt Marc. Ann kijkt hem vragend aan.
"We gaan eten. We hebben het er vanavond wel over."

Als de meiden op bed liggen - het is inmiddels acht uur geweest - komt Ann beneden en treft Marc aan op de bank. Hij zit onderuitgezakt in de zachte kussens en is wat aan het zappen.
"Er is ook geen donder op de televisie." Marc kijkt niet eens op als zijn vrouw naast hem gaat zitten en zapt onverminderd door.
"Ik heb vandaag je collega gesproken. Ze belde naar hier, omdat ze je niet kon bereiken op je mobiel. Ik heb het ook nog geprobeerd, maar je mobiel stond uit."
"Wie heb je gesproken?" Marc kijkt naar Ann en wacht geduldig op antwoord.
"Ik heb het voor je opgeschreven, maar ze heette volgens mij Maria." Ann kijkt naar Marc, die vervolgens opstaat en meteen zijn mobiel tevoorschijn tovert.
"Ik bel haar even terug, oké?" En zonder een antwoord af te wachten, is Marc de kamer uitgelopen en loopt naar zijn werkkamer.

Ann ploft op de bank en pakt de afstandsbediening. Ook zij komt tot de conclusie dat er weinig soeps op de televisie is en besluit de tv uit te doen. Ze wandelt de tuin in, gaat zitten in een van de vier loungestoelen die er staan en kijkt naar de heldere blauwe lucht. Het is nog warm; klam zelfs en de meteorologen op tv hebben voorspeld dat het de komende dagen nog warmer zal worden. Geen verkeerd vooruitzicht, al heeft ze medelijden met haar dochters die de hele week nog naar school moeten. Ann legt haar benen op een andere stoel, zakt onderuit en voelt zich moe worden. Ze staat het toe en sukkelt in slaap. Als ze wakker wordt, is het schemerig en zelfs een beetje afgekoeld. Hoe lang heeft ze geslapen? Het is ook rustig in de buurtuinen en ze krijgt het vermoeden dat het later is dan ze denkt. Ze loopt naar binnen en kijkt op de klok: tien over tien! Ze kijkt de kamer rond, checkt de gang, maar Marc is niet beneden. Als ze onder aan de trap luistert, hoort ze niks en ze besluit naar boven te lopen. De benauwde lucht komt haar tegemoet en ze beseft dat het een klamme nacht gaat worden. Marc is niet in zijn werkkamer, maar ligt op bed televisie te kijken.
"Waarom ben je niet naar beneden gekomen?" Ann kijkt haar man vragend aan.
"Ach, je lag zo lekker te slapen; ik dacht: ik laat je met rust en ik ga vast lekker naar boven. Ik ben moe en ik heb gedoucht, maar heb het nu alweer warm. Ik ga zo slapen."
Ann kijkt verbaasd naar Marc en vraagt vervolgens: "Ontwijk je me of zo? Je hebt tijdens het eten geen woord tegen me gezegd, je loopt meteen weg als ik zeg dat er een collega heeft gebeld en nu lig je in je eentje boven op bed. Ik heb nog niet eens verteld wat er is gebeurd met Jannah en ik wil ook graag weten hoe jouw dag was."
Marc mompelt wat: "Ik heb Jannah al even gesproken en ze heeft verteld dat het allemaal wel meeviel. Als je het niet erg vindt: ik wil graag slapen. Kom je ook of moet je nog opruimen beneden?"
"Opruimen? Jezus Marc! Ik probeer een gesprek met je aan te knopen en ik krijg nauwelijks respons." Ann kijkt woedend, maar Marc lijkt er niet gevoelig voor.
"Verdomme." Ann loopt de trap af en op hetzelfde moment knipt Marc zijn bedlampje uit.
    Een uur later kruipt een nog altijd woedende Ann in bed. Het wordt een lange nacht, want de slaap kan ze niet vatten.

Laat een bericht achter - aantal berichten: 0



Bent u de eerste die reageert?



Laat een bericht achter

naam
e-mail
website
bericht
Schrijf veertien in cijfers: